هوای گرم:

هوای گرم معتدل،خون را به سوی خارج ازبدن می بردودرنتیجه رنگ روسرخ می شود.

هوای گرم خارج از اعتدال،سستی می آورد.

اگرهوای گرم به حدافراط باشد رنگ را زردی می بخشدوتعریق رازیادمی کند،ادرارراکاهش می دهد،هضم را ضعیف می کندوتشنگی می آورد،نقرس خونی وصفراوی راتشدیدمی کند،منافذبدن رابازکرده وسبب تحلیل بسیارمی شودوهمه ی قوت ها،ضعیف می گردد.

خون دماغ های متوالی رخ می دهد.میزان حیض زنان افزایش می یابد،اسهال خونی زیادمی شود،شهوت طعام کاهش می یابدوبه طورکلی هوای گرم برای بدن معتدل،بهره ی خاصی نداردامابرای افرادبابیماری های سردمانندلقوه ،تشنج که از تری باشدسودمنداست وبرای کسی که می خواهدمنافذبدن اوبازمی شودعرقش بیشتر گرددورطوبت بدنش کاهش یابدمفیداست.

هوای سرد:

هوای سرد به بدن استواری می دهدوهضم را تقویت می کند.هوای سردبرای افرادسالم بهتراست زیرامنافذبدن بسته وحرارت دربدن می مانددرنتیجه غذا،بهترگوارش می یابدوشهوت برای طعام بیشترمی شود.

هوای سردبیماران رااز بیماری های گرم می رهاندواخلاط را غلیظ کرده وساکن می گرداندبه گونه ای که از عضوی به عضودیگرنرفته ودرنتیجه انواع ورم ها ایجاد نمی گردد.

درهوای سردرطوبت هاباقی می ماند وکمترازطریق تعریق ونظیرآن تحلیل می یابدوبه همین جهت دفع ادرار،زیادمی شودامادفع مدفوع کم می شود،زیراسرماماهیچه های مقعدرامنقبض می کند وراست روده رادر هیئت خودنگه می داردومدفوع از تسهیلات مجرابی نصیب می ماندوبیشترپایداری می کندوبخش آبکی ماده ی مدفوع به ادرارتبدیل می شود.برای حفظ تندرستی درهوای سردباید مراقب زکام ونزله بود وپیامدنزله،درشتی حلق،سینه،بیماری سل وذات الجنب است.وهمچنین اگرماده ی نزله به روده هابرسد،اسهال ایجاد می شود.

اگرمنافذدراثرسردی زیادبسته شوند،رطوبت هازیادشده به بدن نفوذمی کند،حرارت رااز بین برده واعصاب رادرگیرمی نمایند.

مثال:همانطورکه می دانیدمثانه متشکل ازعصب است تقطیربول(ریزش قطره قطره ی ادرار)وعسربول(احساس پری مثانه اماریزش ادرارباسختی انجام می گیرد)به وجود آمده وبه دنبال درگیری اعصاب ،دردهای رحمی نیز به سراغ فردمی آید.

هوای مرطوب:

این هوابرای افرادلاغروخشک مزاج سودمنداست وپوست رانرمی وتن راطراوت می بخشد. علاوه برنرمی،پوست راروشن وصاف می کنداما کیموس بلغمی دربدن تجمع می یابد.

هوای خشک:

ضدهوای تراست که تن را پژمرده می کندوپوست راخشک می گرداندوکیموس صفراوی دربدن زیادمی شود.

بیماری های هرفصل:

بهار:به واسطه اعتدال مزاجی که داردبه سوی لطافت آسمانی ورطوبت طبیعی،گرایش دارد.

دراین فصل خون به حالت اعتدال کشیده می شود.گرمای بهارمانندتابستان شدید نیست تا خون را بگدازدورنگ چهره را به زردی بکشد.

چون در بهار خلط های راکد،به جریان می افتدلذابیماریهای مزمن ،زیادبروز می کندوایت علت دربدن کسی که در زمستان کم تحرک وپرخوربوده است افزایش دارد.اگربهاربااعتدال خودبه درازابکشد،بیماریهای تابستانی ،کاهش می یابد.

بیماری های که درفصل بهار بیشتر شایع می باشد عبارتنداز:

خونریزی بینی-ورم ها-دمل ها-زخم ها-پیدایش بزاق واخلاط خون آلود

تابستان:

به دلیل شدت گرمای تابستان وتشدیدگداختن اخلاط ومواد،نیروها کاهش وبلغم خون کم می شود.

ازآنجاکه تابستان خون را به تحلیل می برد،رنگ چهره روبه زردی می گراید،افرادپیردرفصل تابستان نیرومی گیرند.

اگرنیروی جسمی فرد،زیادباشدمدت بیماری درفصل تابستان کوتاه می شود،زیراهوابه یاری نیروی جسم می آیدوماده بیماری زاراتحلیل ودفع می کندولی اگر نیروی جسمی فردبیمار، ضعیف باشد،گرمی هوابدن راضعیف تروبه سستی می کشاند.

همچنین درتابستان مرطوب ،رطوبت هاازطرف سربه سوی بدن سرازیرمی شوند،به همین دلیل بیماری استسقاونرمی طبع رخ می دهد.اگرتابستان گرمتروخشکترباشد،بیماری هازودگذرتراست وهرچه تابستان گرم ومرطوب باشدبیماری هابه درازامی کشد.

اگرتابستان مانندزمستان باشد،بیماری ها بیشترازنوع زکام ،ذات الجنب،ذات الریه واسهال دماغی

می باشد.

اسهال دماغی چیست؟موادناباب از سوی مغزبه معده سرازیرمی شوندوسبب اسهال می گردند.

بیماریهای تابستانی:

تب نوبه-لاغری-دردگوش وچشم